W historii sztuki polskiej Józef Chełmoński należy do najwyżej cenionych malarzy, a jego twórczość zajmuje miejsce szczególne. Wykreowane przez niego wizje natury, widoki wsi i sceny z życia jej mieszkańców od ponad stu lat są uznawane za kwintesencję „polskości” w malarstwie XIX i początku XX wieku. W swoich dziełach artysta odsłaniał piękno otaczającego świata. Spotkanie przybliży dwa szczególnie ważne wątki twórczości Chełmońskiego – wizerunki mieszkańców wsi oraz pejzaże. Wykład poprowadzi Wojciech Głowacki – historyk sztuki, kustosz w Zbiorach Sztuki Polskiej do 1914 roku w Muzeum Narodowym w Warszawie. Specjalizuje się w sztuce XIX i XX wieku. Współautor wystaw „Józef Chełmoński 1849–1914” i „Przesilenie. Malarstwo Północy 1880–1910” w MNW.