Ten obraz to esencja wakacyjnego kina – subtelna, ciepła opowieść o relacjach, które z czasem tracą ostrość, ale nie znaczenie. Reżyserka Celia Rico Clavellino z lekkością i humorem portretuje lato spędzone przez Teresę i jej matkę Ani – dwie kobiety, które na nowo uczą się ze sobą żyć. Kiedy matka potrzebuje opieki po niegroźnym urazie, Teresa zmienia plany i wraca do rodzinnego domu. Codzienność pod jednym dachem szybko ujawnia dawne napięcia, różnice zdań i przemilczane żale. Ale czas, wspólne rytuały i drobne gesty powoli zbliżają bohaterki. Film z czułością przygląda się miłości w różnych odsłonach – także tej między dorosłym dzieckiem a starzejącym się rodzicem. Nie ocenia, nie moralizuje. Zamiast wielkich dramatów – taneczne piosenki, światło dnia i emocje zapisane w spojrzeniach.